Życie w Duchu - spotkanie w małej grupie

DUCH ŚWIĘTY namaścił Jezusa; dzięki Chrystusowi i ja otrzymałem Ducha Świętego, który sprawił, że narodziłem się na nowo do życia dziecka Bożego skierowanego w miłości i posłuszeństwie ku Ojcu; dlatego chcę prowadzić życie w Duchu, poddając się Jego tchnieniu i mocy.
(Drogowskazy Nowego Człowieka)

Co to KONKRETNIE znaczy prowadzić życie w Duchu?

SYLWETKA ZAWODNIKA 

(wg Jose H. Prado Floresa, Sekret Pawła, Łódź 2007, s. 87-97)

"Aby zdobyć wieniec zwycięzców, apostoł [Paweł] przekazuje nam pierwszy z sekretów: biec zawsze naprzód, nie wskrzeszać przeszłości ani nie pozwolić się ograniczyć przez dotychczasowe doświadczenia [...] Apostoł, tak jak każdy zawodnik albo lider, potrzebuje pięciu elementów w swoim biegu: pewnej określonej tożsamości, globalnej wizji planu Bożego, ustalenia celu do osiągnięcia, a ponadto motywacji do realizowania określonych rzeczy, jak również wytrwałości w trudnościach i porażkach" (s. 88)

Przygotuj 5 małych kartek, ponumeruj je.

1. TOŻSAMOŚĆ

"Pierwszy wymóg do osiągnięcia sukcesu w życiu polega na byciu określonym wobec samego siebie. Jeśli się nie wyklaruje profilu osobowości, nie będzie można solidnie zbudować życia ani tym bardziej wypełnić misji apostolskiej [...] Paweł skompletował jakby album fotograficzny swojej tożsamości w 19 ujęciach, na których przedstawia siebie [...] Ja jestem Żydem z Tarsu, obywatelem znacznego miasta w Cylicji (Dz 21, 39) [...] Jestem faryzeuszem, synem faryzeuszów (Dz 23, 6) [...] Ja jestem cielesny, zaprzedany w niewolę grzechu (Rz 7,14) [...] Za łaską Boga jestem tym, czym jestem (1Kor 15, 10)" (s. 88-89)

"Kiedy ktoś czyni zamach na jego osobowość czy to za pomocą pochlebstwa, czy to poniżenia, Paweł zawsze znajduje punkt równowagi [...] Na Malcie, kiedy ukąsiła go jadowita żmija, tubylcy podejrzewali, że jest zabójcą, uciekinierem przed sprawiedliwością i że zaraz padnie na ziemię trupem z powodu trucizny. Kiedy jednak to nie nastąpiło, zmienili swoje zdanie i stwierdzili, że jest jednym z bogów (Dz 28, 3-6). Paweł był świadomy, że nie jest ani jednym, ani drugim" (s. 90).

A Ty - jak byś scharakteryzował siebie? Zrób to na pierwszej kartce.

2. WIZJA PLANU BOŻEGO

Dla Pawła Boży plan wobec świata streszczał się w następującym motcie:
Bóg chce, aby wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy (1 Tm 2, 4)

"Apostoł będzie działał zawsze zgodnie z tą zasadą, która przekracza wszystkie granice rasowe, czasowe i przestrzenne. Wizja niesie ze sobą działanie i odwrotnie" (s. 91)

Jaka jest Twoja wizja planu Bożego? W jakim zdaniu/zdaniach byś go ujął? Zapisz to na drugiej kartce.

3. JEDEN, JEDYNY CEL W ŻYCIU

"To, co sprawia, że człowiek staje się wykuwającym historię, jest ustalenie przez niego jasnego celu i realizowanie go za pomocą wszystkich swoich sił. Bez tego określenia bedzie zawsze na łasce zmiennych wiatrów doktryn oraz nowinek.
Kiedy zawodnik osiąga doskonałą koncentrację, jest o krok od zwycięstwa. Problem naszej zachodniej kultury polega na tym, że jesteśmy bardzo rozproszeni w naszych zainteresowaniach i dlatego istnieje tak wiele przeciętności. Nie wyspecjalizowaliśmy się w robieniu jednej rzeczy, która nas określa w koncercie historii. Chcemy chwytać za wszystkie instrumenty orkiestry symfonicznej, zamiast wyspecjalizować się w jednym z nich, aby pozostawić ślad naszego pobytu na tym świecie. Kaczor umie pływać, chodzić i fruwać, ale nie wyróżnia się w żadnej z tych czynności. Nigdy nie będzie fruwał z dumą orła ani z majestatem kondora. jego niemrawy chód kontrastuje z eleganckimi krokami gazeli, czy też prędkością leoparda. Nie ma też nic z wdzięku delfina. Jest wielu takich, którzy chcieliby być kaczorami, chcą chwytać wszystkie instrumenty orkiestry, nie potrafią jednak wystąpić w charakterze solisty na koncercie.
Wizja pozwala mieć zawsze cel na oku, nie zbaczać ani na lewo, ani na prawo." (s. 92)

Cel Pawła? Wyklarował się mniej więcej 20 lat po jego nawróceniu.
Nie posłał mnie Chrystus, abym chrzcił, lecz abym głosił Ewangelię (1 Kor 1,17)

A jaki jest Twój jeden, jedyny cel w życiu? Zapisz go na trzeciej kartce.

4. MOTYWACJA - HASŁO NA SZTANDARZE

"Tak samo jak każdy kraj ma swoją flagę, w której kolory i emblematy syntetyzują ducha, historię oraz ideały tego narodu, tak samo Paweł biegnie ze sztandarem, który streścił w sloganie: Dla mnie żyć - to Chrystus (Flp 1, 21)" (s. 95)

Jakie jest Twoje hasło na sztandarze? Zapisz je na kartce nr 4.

5. WYTRWAŁOŚĆ

"Nieodzowną zaletą każdego zawodnika jest wytrzymałość: zarówno podczas żmudnych treningów, jak i w czasie godziny rozgrywanej konkurencji. Nie wolno mu utykać albo wycierać się ręcznikiem podczas walki. [...] Wytrwałość jest obowiązkową opłatą, jaką trzeba uiścić, aby mieć możliwość osiągnąć wieniec zwycięzców. Niekonsekwencja, córka zasady najmniejszego wysiłku, jest jedną z najgroźniejszych plag w naszym hedonistycznym społeczeństwie. Żyjemy w epoce, w której wszystko jest automatyczne. Wystarczy nacisnąć guzik, aby otworzyć drzwi, wysłać wiadomość na drugi koniec świata, czy wydać polecenie komputerowi. Jednak życie jest inne, ponieważ jest powolnym procesem, który wymaga cierpliwości i stałości" (s. 96-97)

Na piątej kartce wypisz jedno wydarzenie/zadanie, które czeka Cię w najbliższym czasie (tygodniu, miesiącu), a które będzie wymagało Twojej wytrwałości.

Duch Święty - spotkanie w małej grupie

Ef 6, 10 - 20 - Zachęta do walki duchowej

W końcu bądźcie mocni w Panu - siłą Jego potęgi. Obleczcie pełną zbroję Bożą, byście mogli się ostać wobec podstępnych zakusów diabła. Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich. Dlatego weźcie na siebie pełną zbroję Bożą, abyście w dzień zły zdołali się przeciwstawić i ostać, zwalczywszy wszystko. Stańcie więc [do walki] przepasawszy biodra wasze prawdą i oblókłszy pancerz, którym jest sprawiedliwość, a obuwszy nogi w gotowość [głoszenia] dobrej nowiny o pokoju. W każdym położeniu bierzcie wiarę jako tarczę, dzięki której zdołacie zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego. Weźcie też hełm zbawienia i miecz Ducha, to jest słowo Boże - wśród wszelakiej modlitwy i błagania. Przy każdej sposobności módlcie się w Duchu! Nad tym właśnie czuwajcie z całą usilnością i proście za wszystkich świętych i za mnie, aby dane mi było słowo, gdy usta moje otworzę, dla jawnego i swobodnego głoszenia tajemnicy Ewangelii, dla której sprawuję poselstwo jako więzień, ażebym jawnie ją wypowiedział, tak jak winienem.

Czym jest dla mnie Zbroja Boża? Czy mam świadomość, że mogę decydować o tym, kiedy ją wkładam i zdejmuję? Czy chcę ją nosić na co dzień?

Mk 13, 9- 13 - Prześladowanie uczniów

A wy miejcie się na baczności. Wydawać was będą sądom i w synagogach będą was chłostać. Nawet przed namiestnikami i królami stawać będziecie z mego powodu, na świadectwo dla nich. 10 Lecz najpierw musi być głoszona Ewangelia wszystkim narodom. A gdy was poprowadzą, żeby was wydać, nie martwcie się przedtem, co macie mówić; ale mówcie to, co wam w owej chwili będzie dane. Bo nie wy będziecie mówić, ale Duch Święty. Brat wyda brata na śmierć i ojciec swoje dziecko; powstaną dzieci przeciw rodzicom i o śmierć ich przyprawią. I będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mojego imienia. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony.

Jak rozumiem to słowo, kierowane dziś do mnie? Czy ono realizuje się w moim życiu dzisiaj?

Jk 1, 19 - 27 - Jak zamieniać słowo prawdy w czyn?

Wiedzcie, bracia moi umiłowani: każdy człowiek winien być chętny do słuchania, nieskory do mówienia, nieskory do gniewu. Gniew bowiem męża nie wykonuje sprawiedliwości Bożej. Odrzućcie przeto wszystko, co nieczyste, oraz cały bezmiar zła, a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie. Jeżeli bowiem ktoś przysłuchuje się tylko słowu, a nie wypełnia go, podobny jest do człowieka oglądającego w lustrze swe naturalne odbicie. Bo przyjrzał się sobie, odszedł i zaraz zapomniał, jakim był. Kto zaś pilnie rozważa doskonałe Prawo, Prawo wolności, i wytrwa w nim, ten nie jest słuchaczem skłonnym do zapominania, ale wykonawcą dzieła; wypełniając je, otrzyma błogosławieństwo.
Jeżeli ktoś uważa się za człowieka religijnego, lecz łudząc serce swoje nie powściąga swego języka, to pobożność jego pozbawiona jest podstaw. Religijność czysta i bez skazy wobec Boga i Ojca wyraża się w opiece nad sierotami i wdowami w ich utrapieniach i w zachowaniu siebie samego nieskalanym od wpływów świata.

Czy jestem raczej tylko „słuchaczem”, czy wprowadzam słowa w czyn? Jeśli tak, podaj jakiś przykład braciom. Jeśli jest to dla Ciebie trudne, zastanów się, co Ci przeszkadza w działaniu?